Açelya
Kurşunların yaraladığı kuşun kırık kanadısın dizelerimde
Sırata ulaşamayan günahların korkusu vuslatın Gece uykusuzluğa efkar salmış dertsin aklıma Dumanlı havadaki sisin buğusu gözüm Çöllere düşen mecnunun yangınıyım sayende Suyun akışı, Dehlizlerin kuyusu yârim Perdelerini örttüğünde günün ışığı Siyahları soluyacak özlemine tutkun ahvalim Kırık bir vazo gibi dağılacaksın ümitlerimde Meteliksiz sevgiler avuçlayacak duyguma düşen Düştüğün de yalancı mumlar yakacak yüreğe Hıçkırıklara boğulacak duygum Boğulacağım ansızın Dermanı tükenen gözlerde Yansımalarının ölümüne ramak kalmış gölgeni göreceğim Bir an belirip bir an gölgesiz kalacak dirhemiyle Doyamadım hâlâ yüzünün gelinciğine Kokusundan hiç bıkmadım, bıkmam da Zamanın gezegeni olsa yanımda olsan Solmasam Dilinin sözlerinde hüzünlü melodiler çalıyor. Ayrılık masalları işitmesin kulaklarım Yanın kör çehresinde ağlar göz damlaları Uzattığın mendile kucak açmıyor aşk Sevdamın sokağı, Berduş dolaşıyorum Dolanıyorum düğümlerinde Ölüyorum duyuyor musun? Acılarına savrulduğum aşkının meskeninde Ağrılar içerisinde yürek kâbuslarım Huzur kapılarına düşemedim Doyamadım karanfil kokuna Yanımda durunca ıssızlaştı saatim İkimiz kaldık Ah! Açelya Yusuf’un duası gibi sevgin Taha Bilal Mustafa Kekeç |