Oyun
Sen papatya suratlı
bir gülüşü çaldın dudaklarımdan. Sonrasın’da sevmeye alıştırıp, acıyı koydun bağrıma. Şimdi bekle yorgun bir günün ardından doğacak olan güneşi İstesende artık yağmur olupta dokunmayacağım kalbine. Sende bilirsin bu oyunları Ve hep böyle anlatır şair. Geceler uzun ve karanlık, Daha çok öpüleceksin sakallarından bayım... Özge Özgen |
gitse de
papatyalar hep seviyor çıkardı
her ne hikmetse...