SERAPŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Umut işte...
Bitmeyen sermaye... Başka bir deyişle!!! adam usulca kalktı yatağından sendeleye sendeleye pencereye yürüdü ağıraksak adımlarla zifiri karanlıkta yine her zamanki gibi aheste aheste hafifce araladı perdeyi lapa lapa kar tüküren gökyüzüne bakıp sonra sokak lambasına mırıldandı "yine dibine fersiz" el yordamıyla sigarasını buldu paketi sıvazlayıp saydı parmaklarıyla ve tekrar mırıldandı "yine iki tane kalmış" cafff..dedi kibrit... başını bir duman sararken tekrar pencereye dönüp elinin tersiyle buğulu camı yay şeklinde silerek bir daha baktı yeni bir mırıltıyla -üçümüz de yanıyoruz ya; o ? aniden söndü fersiz sokak lambasıyla sigarası "yine yalnız yanıyorum" derken bahçe kapısının gıcırtıyla açıldığını hissetti evin kapısında bir tıkırtı koşarak seslendi -içimde bir kıpırtı var,sen mi geldin? ses veren yoktu hafifçe araladı kapıyı tipiyle kedi alabildiğine içeri girdi gülümsedi güldü kendi kendine soğuk yatağına "C" şeklinde kıvrılıp yattı gözleri alaca karanlık duvara dikildi -ac tavuk rüyasında darı görür diyerek yorganı tepesine çekti ve şiir; gözlerinden iki damlayla yastığa düştü; Yâr her gece sen diye,kapımızdan içeri, Üşümüş tipilerle, nice kediler aldım. Pek mi ırak gitmiştin,umutlarım naçarı, Yastığımın üstüne,nice damlalar saldım. Kul Figani (Erdem GÜMÜŞ) 07.12.2017 |
Kalemin susmasın
_____________________________Selamlar