REÇİNE KOKUSUÖyle bir zamandayım ki; Kımıldıyor yavaşça ruhumdaki ezeli fay kırığı Atıyorum geçmişin yorgunluklarını. Siliyorum şiirle hüküm giyinmiş küs bakışları. Bir başka dünyaya açarken pencerelerimi Devrim şarkıları söylüyor içimdeki yıldızlar. Yer değiştiriyorum baharda açan ilk çiçekle Başka bir yerde bitiyor bahçemin otları. Siliyorum zalim uçurumları haritadan Gülüyor ağaçlar rüzgara Kavuşuyor ayaz gece sıcak güne Çalkalanıyor karanlıklar aydınlıklar ile... Yıkanıyor selamlar unutulmuş ellerde. Bembeyaz bir dağa örtüyorum sesimi Kendime çıkıyorum her yokuşta. Dakikaları biriktiriyorum usanmadan gerçeğin görkemli neferiyle. Atlas döşeklere seriyorum yaşamın anlamını kuş gölgelerinde. Aynamda su Resmimde su Şiirlerimde su Balıklara beşik sallıyor akarsu Kalbimin güneşi değiyor kış seslerine Köşe başlarını tutuyor leylak kokusu Mavi bir köleyi seviyorum dinlenirken hayatımın mırıltılar kamarasında Rast makamında bir rastlantıda Neremi üflesem bizi bize getiriyor aralığın yoksulluğu. Sarabilirim miyim yaramı mevsimler bağışlarsa Genzimi yaksa da reçine kokusu... Ferdaca |
geleceğide düşündürür...
Sancısı da bitmez
ağrısı da bitmez.
Kolay gelsin...
......................................... saygı ve selamlar..