KALBİM OLANAKağıdın kaldıramadığı şiirler birikiyor içimde Parmaklarımda kalın menteşeler uzanıp tutamak istedikçe kalemimi mors kodu ile mesaj gönderiyor geçmişin sesi. Mavi ve kırmızının tonlarına dönüştükçe ışıklar Halüsinasyon ile gerçekler arasında çifter çifter çıkıyorum merdivenleri. Kendini bilmez insanlara anlatmak istiyorum sevgiyi. Yusuf suçların en güzelidir Züleyha tövbelerin... İlahiye dönen aşkının büyüklüğünü diledikçe içimdeki kuyudan ıslanıyorum hayallerimin içinde. Dönerek bükülüyorum Züleyha alacasına içimin dokunulmazlığı yıkanıyor Nil sularında yediverenler devriliyor kıblelerden sabahlara. Mısır’ın ortasından geçiyor sayısız imgeler döne döne otostop çektiriyor aşkın semahına erenler. Hu yangınlarını söndürüyor gözlerimden yüreğime akan her damla Ahmak ıslatan bir yağmurun sesi oluyorum gönül diliyle konuştukça istenmediğim birisinin çatısında... Beşeri aşkları gömüyorum toprağa geceyi ay gibi aydınlatıyor yüzüm Kalbimde olana değil kalbim olanı zimmetine geçiriyor kış İbretin dağlarından Nurun zindanına tutsaklığın pazarından sabrımın bahtına İki satır geçemesem de sahra yanımla Kuyu uğultusunda yaşarım leyl-i geceleri Bilirim ki; ellerimi uzattığımda tutacak Bir’i... Güçlü bir ben yaratılacak sessizliğe ortak olmak için. Ferdaca |