kalben uymak
uydurmaya yetmiyor adımları


uydurmuyorum bak..iyi dinle


sen şimdi lale motifli fincanlarda içmeye alışıktın ya kahveyi
toz yüzü görmemiş kıyafetinin kibri
sürünürken yerlerde
sülün gibisin




gözlerindeki yeşilden herkeste olabilir
ama ton farkıyla
herkesten öndeydi
eşsiz güzelliğin




romantik yağmurlarda sırılsıklam ıslanalım diye yürüsek el ele
saçların bozulur
rimelin akar
hem uzun topukların incinirdi alimallah
kırılırdı bacakların
en hassas yerinden




sana göğü vaat etsem
başın değmedi diye sitem ederdin her katın arşına
yoksa pintiliğimden değildi..inan bana




kim bilir ne çok acımıştır o kıyımsız kalbin
kaybettim diye




hani değer verdiğinden değil de
kendine ait alelade bir şeyi yitirmiş gibisinden hallice..




şimdi ,
incecik parmaklarıyla kadeh kavrayan bir kalbin
kulbunda ellerim




mevsim kış
düş içinde kırmızı
tam da şarap kıvamında


bekliyorum



demlensin diye dudakları..


bana şans dileme..