Sevdiğin gittiği zaman, sana kendini hatırlatacak birkaç bir şey bırakır..
Benim sevdiğim bana yağmurları bıraktı..

Bugün değişiklik yapıp seni yağmurlara anlattım,
Sıkılmıştım zaten duvarlardan.
Ama yağmurlarında duvardan farkı yokmuş,
Seni anlattıkça yağmurda birden soğuk esi verdi.
Titretti alev alev yanan içimi.
Sitem ettim sonra yağmura,
Tenine değdiği için kıskandım bir su damlasını.
Ben kirpiklerine bile dokunamazken.
Belki de, Seni anlattığım yağmur da sırsıklamsın şimdi.
Ne kadar şanslı tenine değen yağmur,
Ne kadar şanslı içine işlenen şiir
Bir şansız benim,
Sana hasret kalan da ben,
dokunamayan da ben.
Aşk da bu değil mi zaten.
Düşleyip de acısıyla, özlemlere dalmak.
Ah sevdiğim bir duysan,
Yağmurların altında sana okuduğum şiirleri.
Ah bir bilsen,
Sana deliler gibi âşık olan bu yüreği.
Ah sevdiğim,
Çıkıp ta gelsen bu sonbaharda.
Daha fazla üşümese artık ellerimiz.
Bizi el elle görmüş bu sokaklar,
Gelsen de kırgın olmasa bize bu şehir.
Sensizliğin çaresini bulamadım,
Yağmurlarda çare bulamadı sensizliğe.
Ama her yağmur yağdığında seni anlatacağım ben,
Yağmura âşık iken,
Yağmur yağarken gittin, benden…

Okan Özkan
(KalemiAğlayanŞair)