Fırtına vadisinde melen ruhla, ökse vurulmuş akıl yollara vurmuş kendini; kör kurşunun açtığı onmaz

yaralarla.

_ öylesine umarsız

öylece aymaz

korkusuz ruh hallerinde

Yollarına pusu kuranların gölgesine dayamışlar ardını, aybastı takıntılar aysar hallerinde. Avuçlarında

sıkıp yüreklerini öylesine bakıyorlar insana, heybetle; öylece heykel edasıyla donmuş bakıyorum.

Yürüyorlar imgelem dünyasında uzanımı bir nokta, bir anda parlayan ışık kadar kısa ömürde;

kör kuyulara dökmüşler de içlerini dünyayı bürümek hayaliyle. Olmuyormuş bu işler kendini feda ile.

_ anda atsız

dost nazım

can gibi

Yürekte firkat yürüyoruz biz de bugün bir bilinmeze.

_ dost kim

kim albız belirsiz bir dönemde

buluşuruz belki biz de vuslat gününde

Ya şaşalı bir zafer takının altında ya da bir darağacının güneşte uzamış gölgesinde.