ÇARESİZLİĞİ YAZIYORUMGece karanlığında Suya düşen ayın gölgesi gibi Bir anda düşmüştün gönlüme Daldım deryanın dipsiz kuyularına Şimdi giderken de yalnızlığı bıraktın bana Söylediğin her cümle Yalnız kalışımın anlayamıydı. Çaresizliği yazıyorum Yokluğa doğru süzüldüm Bilnmez denklemin içinde yalnızım Anlamsızlığında beklemedim anlaşılmayı... Ne yazık ki Ben indikçe derinlere Sen hep kaçtın bir deniz kızı gibi Özleminle beraberim... Sonunda kesildi nefesim Sensiz mi geçeceğim ebedi aleme Biçare yüreğim senin mülkünde Söyleyecekleri bu kadar varmıydı Susmaya mahkûm olmak ne feci! Ben yalnızlık için mi yaratıldım İçimi açacak sevginden hep yoksun Yalnızlıkların en korkuncu sensiz olmak YUNUSCA |