Ustam
Ellerimden öyle tutmuş ki hüzün,
Üç öğün ateşe banıyor ustam. Her çizgisi efkâr kesiği yüzün, İçime içime kanıyor ustam. Dikenim yılda bir güle bürünen. Al giymiş kederim sürur görünen. Bir düşün peşinde benim sürünen, El âlem mesudum sanıyor ustam. Kamu zahirine bakar, devirde… Bilsinler ruhumu bir kez evir de. Bir hasret, bir gurbet, naçarlık bir de Daima solumda yanıyor ustam. Sanma ki isyandır; arz- ı halim bu. Neyleyim benim de tek melalim bu. Bak işte yüreğim, bak cemalim bu. Kim kimin özünü tanıyor ustam? Fırtına saçımda sussam ne yazar. Tebessüm eylesem feryadım sızar. Elhamdülillah ki değilim bizar; Dil bu, ahvalini anıyor ustam. Zamanda hükmü ne senenin, ayın? Az ya da çok elbet geliyor payın. Şadan meclisinde beni de sayın, Ne de olsa dünya dönüyor ustam. |