Gövde
Hiç iyi değilim bu günlerde
Yorgun bir kadını oynuyorum Diz kapaklarım yara bere içinde Son bahardan kalma Çürümüş yaprak misali kokuyor gövdem Rutubetli aynalarda değişiyor yüzüm Solmuş bir fesleğeni alıp Göğsüme koyuyorum. Farkın mısın ? Bir kaç kaburgam daha kırıldı yokluğunda Yok yere Durduk yere. Halbu ki yüzünü görseydim Türkuaz’dan bir gök yaratacaktım ellerimde Ve bir kaç papatya yaprağı Şimdiyse Soğuk duvarlara tutunuyorum Boş bir tahta parçasına çiziyorum düşlerimi Olmayan Hiç olmayacak olan. Ve ağlarken İçimde kırık bir gövdeyi kundaklıyorum Unut demekle olmuyor bayım Gelde sustur beni... Özge Özgen |
Kalemin susmasın
_________________________________Selamlar