ağzın suyun gölgesi,rengi moladaki kırmızı
uzun ve babacan bir ışık aydınlatıyor
seni,Allah’ın Konyalılarla arası iyidir iyi,
belli ki iyi bakılıyor,maşallah
uzun ve esmer bakıyorsun akıl hastanelerine
hiç tanımadığın adamları seviyorsun
güz doğuruyor bu
sadece boynumu sevsen bile yeterdi
ama olmuyor
iki uçağın havada karşılaştıklarında
o havalı korna ile birbirlerine verdikleri selam gibi
geçtim hayatından
geçerken bıçağı kaportana sürterek çizerek kanatarak
ağzımı açmadım
çünkü şifresini bilmiyorum unuttum
sonra yüzün defansa çekildiğinde ne denilir ki
zifti akar kalbin,
damar amacını yitirir,dedikoduya başlar
ölür ellerin ve ayak parmakların
ölüler belki affedilebilir ama
ama unutma yedek kaleci için her top tehlikelidir
biliyorsun seni sevdim ve istedim
bir geyik kalbinin secdeye bırakıldığı anda
gittin,
diğer sevdiğin adamlarla el ele
sır gibi sakladığın yüzleriyle
ondan sonra başladı ben de bronşit ve nefret.