İKİ FOTOĞRAFTA DÖRT KİŞİ
İki fotoğraf
İlk fotoğrafta dört kişi Zihni, Numan, Ahmet ve Ali Kırşehir Erkek İlköğretmen Okulu platformunda Yıl bin dokuz yüz altmış dokuz Hangi ay, yok aklımda Biz Ayakkabıları boyasız İkisi ince, siyah pardesülü dört genç Veda fotoğrafı çektirmişiz Ahmet sürüldü diye Diyarbakır’a İkinci fotoğraf mı Şaşırmayın yine aynı kişiler Ama biz şaşırmışız aynı sırayı Ahmet, Numan, Zihni, Ali sırasıyla durmuşuz Okulun önündeki On sekiz yaşındaki gençler Yetmişine yaklaşan yaşlılar olmuşuz Fotoğraftaki kişiler Ve başka arkadaşlar Tam kırk sekiz yıl sonra 18 Mayıs 2017’de Buluştuk Kırşehir Coşkuntuna otelde O güzel insan Öner’in gayretiyle Tadına doyamadık sözün sohbetin İki gün Gezdik, hasret giderdik Kırşehir’de Nereden mi aklıma geldi bu fotoğraflar Bizim Ali, ilk fotoğrafla geziyordu Arkadaşlara gösterip “Bunları tanıyabildiniz mi?” Diyordu Bir baktım o solmuş fotoğrafa Hepimiz buradayız “Bakın, bu fırsat kaçmaz Çektirelim aynı fotoğrafı Kırk sekiz yıl sonra Bu kez sıralandık otelin platformuna Solmuş fotoğrafı yeniledik Şaşırsak da sıralamayı “Daha nice yıllar sağlıkla yaşayalım arkadaşlar!” Dedik ..................................................................... Numan Kurt 14 Kasım 2017 |
Bana Melih Cevdet'in şiirini hatırlattı birden...
"FOTOĞRAF
Dört kişi parkta çektirmişiz,
Ben, Orhan, Oktay, bir de Şinasi...
Anlaşılan sonbahar
Kimimiz paltolu, kimimiz ceketli
Yapraksız arkamızdaki ağaçlar...
Babası daha ölmemiş Oktay'ın,
Ben bıyıksızım,
Orhan, Süleyman efendiyi tanımamış.
Ama ben hiç böyle mahzun olmadım;
Ölümü hatırlatan ne var bu resimde?
Oysa hayattayız hepimiz."
Melih Cevdet ANDAY