Yirmi bir yıl önce
Üç Temmuz günü
O güzel gülüşünü bırakarak bize
Çekip gitti bu dünyadan Kemal Sunal
Bizler, büyük küçük, onun gülüşüne, sanatına doymadan

Fotoğraflarına baktım
Çizmek istedim kara kalem resmini
Bakışıyla, gülüşüyle “Çöpçüler Kralı”nı seçtim
Yüzümde bir gülümsemeyle çizdim
“Sen dur!” dedi bana, keyifle işledi kara kalem

Seyretmediğimiz filmi yok gibi
Ama ben şöyle sıralarım aklımda yer edenleri
“Zübük, Çöpçüler Kralı, Kibar Feyzo ve Deli Deli Küpeli”

Onun esprili sözleri, güzel oyunculuğu bir yana
Gülüşüne bakar da gülerdik
Halkın içinden biriydi
“Halkın terapisi” demişti ona bir belgeselci
Yalnız komedyen değildi
Atatürkçüydü, aydındı, yurtseverdi
Örnekti aile yaşamında kişiliği

Eşine sordular bugün bir programda
“Ne değildi Kemal Sunal?” dediler
“Yalan bilmezdi.” dedi
“Sinirli miydi?” dediler
“Yok yok, ben üzerdim onu bazen.
Ve derdi ki bana o zaman
’Yap bir kahve de içelim’
Her an sevgi doluydu bu adam”

Kızardık bazı filmlerindeki küfürlerine
Çocuklara iyi örnek olmuyor diye
Şimdi baktıkça nedense gişe rekorları kıran
Güldürücülüğü berbat küfürlere, yellenmeye dayanan
Bir dişe dokunur konusu da olmayan
O “İvedik” filmlerine

Bir kere daha anlıyoruz Kemal Sunal’ın değerini
Bilmem kaçıncı kez izlesek de
Yine de seviyoruz bu güzel adamı ve filmlerini
Gülüşü güldüren adam
Aklımızda güldüren
Güldürmekle kalmayıp mesajlar veren
Filmlerinle
Aydın kişiliğin, onurlu yaşayışınla kalacaksın
Yıllar geçse de bu ülkenin
En komik adamı olarak anılacaksın
..........................................
Numan Kurt
3 Temmuz 2021