Sana öldü diyorlar Ata’m. Sen ölür müsün, koca bir tarihsin
Sen ölürsen, milyonlar ölür kalplerinde seni taşıyan
Ölmedin ki sen, 1881’de doğdun ufkumuza bir güneş gibi
Aydınlattın dünyamızı o mavi bakışlarınla...

Sen Türkiye Cumhuriyeti, Sen devrimlerin adısın
Devrimler ölür mü, güneşin yerine gölge konur mu Ata’m?
Sen ay-yıldızlı, kırmızı-beyaz bayrağımızsın
Bayrak ebediyete kadar dalgalanmaz mı?
Sen de yüreğimizin gönderindesin ve sonsuzsun Ata’m...

Seninle doğduk, seninle öğrendik okumayı-yazmayı
Özgürce konuşmayı, seçmeyi, seçilmeyi, insan haklarını
Kadın-erkek eşitliğini, hak-hukuk ve adaletin ne demek olduğunu
Seninle öğrendik 19 Mayısları, 30 Ağustosları
23 Nisanları, 29 Ekimleri, savaşları, barışları ve daha neleri...

Sana öldü diyorlar Ata’m. Sen öldüysen eğer, kalbimiz neden hâlâ sen atıyor
Damarlarımızda dolaşan kan neden hâlâ sen akıyor
Ölüm yakışır mı sana bu kadar büyükken, bu kadar seviliyorken
Ve milyonlar sana koşuyorken Ata’m, yakışır mı ölüm sana?

Tamam! Sen bize, biz sana dokunamıyoruz ama
Devrimlerin öyle mıhlanmış aklımıza, kalbimizde her an büyüyor sevdan
Sesimiz titriyor, gözümüz yaş döküyor her 10 Kasım geldiğinde, doğru
Yalnız 10 Kasımlarda mı? 29 harfle kurulan her cümlede yanıyor içimiz Ata’m...

Sen ölmedin ki, Sen ölseydin eğer dilimiz lâl, gözümüz kör
Kulağımız sağır olurdu, geri geri giderdi adımlarımız
Ve biz maviyi tanıyamazdık gözlerini görmeden
Gökyüzüne baksak da yalan olurdu mavi sen olmadan...

Ne kadar övünsek az, ne kadar ağlasak eksik
Nereye baksak, hangi sayfayı çevirsek sen
Heykellerin yıkılsa da, resimlerin inse de, seni anlatan kitaplar azalsa da
Asaletin, yüceliğin, o akıl almaz dehan unutulmaz Ata’m
Sen bizim önderimiz, bayrağımız, cumhuriyetimiz, şanımız, şerefimiz
Seni unutur, unutturur muyuz Ata’m...

Bilinmez her sorunun cevabı sensin, yücesin
Bıraktığın mirasta gizli yenilmez gücün
Karanlığın bir yok oluş, aydınlığın bir medeniyet ışığı olduğunu
Sen öğrettin, sen verdin güneşi ellerimize Ata’m
Ama ellerimiz hiç yanmadı ki, kalbimiz senle hiç yaralanmadı ki
Sen hiç ölmedin, ölmeyeceksin, senin adın sonsuzluk
Senin adın Cumhuriyet, senin adın gökyüzü, senin adın okyanus
Senin adın derya-deniz, Sen rahat uyu, şâd olsun ruhun Ata’m
Sen bize sevapken, biz sana günahkar olamayız
Bunu böyle bilesin Ata’m...

10 Kasım 2017
Rukiye Çelik/Ankara