Sen harikasın selam olsun gönlüne kalemine...........

Eyvallah ustam, kalemim nefes aldığım sürece yazmaya devam edecektir inşallah. 70 li yıllarda çocuk, 80 li yılların ortalarında gençtim. O zaman dilimini anlattım, biraz gerçek, biraz kurgu. Özünde yaşadım ama anlattıklarımı.

Sizden de okumak isteriz, sizin gençliğiniz karmaşa içinde, sağ, sol kavgaları içinde geçti. Kim bilir neler neler yaşadınız?

Cüsseli, iri yarı biri vardı yukarı mahallede. Bana bir yumruk atsa, yarısı boşa giderdi. Zayıf, tüy siklet bir çocuktum o zamanlar. Şiirde sözünü ettiğim kıza asıldı bir gün. Peşinde dolanıp duruyor. Dedim ki, ''bırak o kızı. O kız benim.''

Hayır dedi, sen devreden çıkacaksın, kız benim.

Senin değil, benim derken, yaradana sığınıp bir yumruk attım. Ahhhh anam! bile demedi. Sanki sinek kondu suratına. Kaçamadım da. Peşimden yetişti, '' öyle atılmaz yumruk, böyle atılır. '' dedi. Dudağıma yapıştırdı yumruğunu. Dişim kırıldı :) hala da kırıktır o dişim. Hatırası kaldı. Dişim kırıldı, dudağım kanadı. Kıza gittim söyledim, '' Bak dedim, bu senin eserin. '' Güldü halime. Çocukluk mu desem, gençlik mi? Aradan zaman geçti, sonra tabi o kız da ailesiyle birlikte mahalleden taşındı gitti.

Oluyor işte usta. Sağ sol davasından değil ama, bu kız yüzünden bayağı sopa yedim. Tatlı bir anı olarak kaldı. ne vakit aynada kendime baksam, kırık dişimi de görürüm. Gülerim tabi.

Sağlıcakla kalınız ustam.