ALIŞTIRMAYIN
Değmeyin anılar, kalbime gayrı
Solunda teklerken, kalmadı hayrı Söndürmez mazisi, yaktıkça bağrı Böyle yaşamaya, alıştırmayın Unutturun artık, yetti canına Dert ortağı olun, varıp yanına Felek tahtı kurmuş, gönül hanına Böyle yaşamaya, alıştırmayın Yüreğin içinde, yarası kanar Kabuk bağlamazken, geçecek sanar Geçmişi düşünüp, yıllara yanar Böyle yaşamaya, alıştırmayın Kaderse yakayı, tuttukça salmaz Üstüne geldikçe, umudu kalmaz Gözleri bir tülü uykuya dalmaz Böyle yaşamaya, alıştırmayın Dünyasını yıkıp, yazık etmeyin Yapayalnız koyup, sakın gitmeyin Saptırıp yolunu, hüzne itmeyin Böyle yaşamaya, alıştırmayın Neden vurdurursun, baltayı taşa Evirip çevirip, döndürür başa Engel olamazken, gözünde yaşa Böyle yaşamaya, alıştırmayın Ta ki ezelinden, yürek pâredir Şifasız kaldıkça, gönül yâredir Sadece vuslatı, derde çaredir Böyle yaşamaya, alıştırmayın Nesrin Önem 07 11 2017 Tekirdağ |
Dilerim alışkanlıklarımız güzel olsun.
Güzeldi şiir
gönülden kutluyorum,
selâm ve sevgilerimle..