Amansız duyguların esiri olmuş ruhum,
Kelimeler mısralara, ağır geliyor gibi
Heceler kin kusmakta, aramakta bir uyum,
Ben yazdıkça her gün, bir güç siliyor gibi,

Bir sevda ki yaşanan, gönül kabından aşkın,
Yaşarken ölmek değil, içinde yanmak aşkın,
Hislerin mahkûm olur, yüreğin ise şaşkın,
Gün geçtikçe görürsün, gözün dalıyor gibi,

Huzur denen bu yolda, koşarken adım adım,
Mutluluğa varmaktır, artık bilinsin ahdim,
Ne bir engel tanırım, ne ölmektir muradım,
Say ki; mecnundan aşkı, ödünç alıyor gibi.

Ayakta duruyorsam, aşktır bana tek direk,
Zamana yenilmesin, verdiğim bunca emek,
Öyle bir haldeyim ki, ihtiyacım hep sevmek,
Tüm âlem şahit buna, herkes biliyor gibi.

Ay simana vuruldum, kamaşır hep gözlerim,
Sen yoksan dizelerde, neye yarar sözlerim,
Özlemin dert içimde, yollarını gözlerim,
Firgatli; bu aşk sana, sanki gülüyor gibi.

Aşık Firgatli/Erdal EBEM