ÖLÜYORUZ EY İNSANLIK
Ölüme çeyrek kala,
Leş kargaları tepemde dolaşırken Ürkek bir kuş gibi, çırpınır yüreğim. Yorgun düşmüş zayıf bedenimle, Oyun oynar hayallerim. Ruhumun azabından kurtulmak için, Usumu ortaya koyar beynim. Zar atar benimle ifrit, En zor anımda yanımda. Yüzüm yerlerde, nefes alırken, İz bırakır vücudumdan kalkan sinekler Nüzul inmiş bedenimde ağlar yüreğim. Sus Ey benliğim bu şikayette kime, Azrail öper yanaklarımdan gelsene diye. Neden sonra bir damlacık su verirler ağzıma, Lime lime olan dudaklarımda Izdırabın sesi duyulur cılızca, Kaskatı kesilmiş bitik vücutta. paşaoğlu |
Kaleminize sağlık, saygılarımla