1
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
534
Okunma
Dur durak yok
Daha gün doğmadan üstüme
Gözlerim uykuya Hasret
Uykularımı bölüp Yola revan olurken
Bana el sallar pencerede yarim
Bir acı gülümseme belirir gözlerimde
Ona hoşçakal derken yorgun bedenim
İçim ürperir bilemem her nedense.
Dur durak yok
Yeni güne merhaba derken
Sokak lambaları bana eşlik eder
Birazdan sabah ezanı okunur
Adımlarım sıklaşır rutin
İşe geç kalmanın telaşı sarar
Ve sessizliği böler bir anda
Müezzinin davudi sesi "Allahu Ekber"!
Yusufçuk kuşları ezana eşlik ederken
Efil efil bir rüzgar eser
Can gelir ruh gelir adeta evrene
Dur durak yok
Asla olmamalı da
Ben is/e pasa batarken
Evde kazanlar kaynar
Hanım mutlu çocuklar Şen
Ve ben isli paslı bir adam
Sürekli hayata gülümseyen....
Paşaoğlu
Yirmiüç Şubat iki bin yirmi bir
5.0
100% (2)
Cevap Yaz