Dur Durak YokDur durak yok Daha gün doğmadan üstüme Gözlerim uykuya Hasret Uykularımı bölüp Yola revan olurken Bana el sallar pencerede yarim Bir acı gülümseme belirir gözlerimde Ona hoşçakal derken yorgun bedenim İçim ürperir bilemem her nedense. Dur durak yok Yeni güne merhaba derken Sokak lambaları bana eşlik eder Birazdan sabah ezanı okunur Adımlarım sıklaşır rutin İşe geç kalmanın telaşı sarar Ve sessizliği böler bir anda Müezzinin davudi sesi "Allahu Ekber"! Yusufçuk kuşları ezana eşlik ederken Efil efil bir rüzgar eser Can gelir ruh gelir adeta evrene Dur durak yok Asla olmamalı da Ben is/e pasa batarken Evde kazanlar kaynar Hanım mutlu çocuklar Şen Ve ben isli paslı bir adam Sürekli hayata gülümseyen.... Paşaoğlu Yirmiüç Şubat iki bin yirmi bir |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...