HOŞÇA KAL ANNE!..
Ben henüz doğmamıştım,
Annemi döverken babam. Oluşmamıştı henüz elim ayağım Ama duymaktaydım Annemin feryatlarını. Akarken gözyaşları yanağından Bende ağlıyordum ya onunla. Çırpınıyordum umutsuzca. Bu kaçıncı haykırıştı sayamadığım, Sinerdim korkudan büzülürdüm. Tekmeler inerken ardı ardına, Ben gittikçe küçülürdüm. Kimsecikler yanında yokken. Talihsizim diye Severdi karnında beni annem Nasıl bir adamdı ki babam, Ne istiyordu ki annemden, Karnında olduğumu bilirken, Nasıl vururdu ki ona, Beni kucağında gezdirecek, Bu adammı olacaktı gerçekten. Saçımı okşayacak,öpecek Bana yavrum diyecek, Bu adammı olacaktı babam. Daha doğmadan başlamıştı çilem, Hayır hayır ben doğmamalıydım. Tutmalıydım nefesimi , Kapatmalıydım gözlerimi Sonsuza kadar. Tattırmamalıydım ona sevgimi. Düşmeyecektim onun kollarına. Hoşça kal anne, düşlerinde sev beni, Sar sarmala kokla, ben gelemem yanına Seni baş başa bırakıyorum acılarınla… PAŞAOĞLU |