İÇİMİN YARASI DURMADAN KANIYOR*
İklim sert, yürek yangın yeri gibiydi
Uzak mezraların, sessiz dağlarında İçimin yarası durmadan kanıyor Üşüyorum üşüyorum anne anne... Beyaz bir çarçafmıydı bizi ayıran Ben, hep seni siyahi düşünden öptüm Derin bakışlar içinde, hep seninle ağladım... Salın kuşları göklere, yâre haber salın, Zifiri karanlıklarda hüznü direğinden vurun Bir kaşık sevgi katın minicik yüreklere Sarıp, sarmalayın derin yaraları Ah, içimin yarası durmadan kanıyor... Mehmet Öksüz / Eflatuni Mısralar |