YOKLUĞUN BAŞ DÖNMESİ
İçimde yokluğunun acımasız izleri var
Silmek istesem de silinmiyor Bir köşede çöktüşüm dizlerimin üzerine Ellerim sinende kelepçeli küçüğüm Avuçlarımda sana açılmış dualar İçim de koyu gölge gibi yokluğun Bir köşede uyuya kalmışım Ben gözlerimi sana açarım her sabah Akşam, uykularımı senden alırım Nereye, ne yana dönsem karşımdasın Her zaman aklımdasın Yokluğun baş dönmesi gibi Zamanın ve mekanın önemi var Gecenin şu saatlerinde küçüğüm Seni çok sevdiğimi bir kez daha farkediyorum Sensiz geçen zamanımı sorguladım Bazen gecelere anlamlar yükledim Bazen gökyüzündeki yıldızlardan Bir şeyler çıkarmaya çalıştım Kendimi bazen anlamıyorum bilirsin Lakin bir şey hayatımı değiştirdi. Bir insan bir insana Nasıl bu kadar güzel bakabilirdi ? Ve bu bakışlar Nasıl bu kadar iç içe geçebilirdi ? Olmaz dediğim her şeyi oldurdun sen. Şimdi sensiz boğazımda acı bir nefes var Sol yanımı hiç sorma,paramparça Kapalı dört yanım küçüğüm Çıkmak istiyorum kapı yok Çıkış arıyor gözlerim Zifiri karanlık,göz gözü görmüyor Üryan bir gecenin hapsindeyim Kardelenin hüznü vuruyor sineme Ahh o yağmurlu günler Nerde o kıyıya vuran dalgalar Söyle küçüğüm ben neyleyim YUNUSCA |