BEDENİM YANIYOR YOKLUĞUNDABenliğimi saran gecelerde Sonsuzluğa karışmak isterdim Bir beklentim kalmadı ki bu hayattan Kainatın bilgeliğinde kayboldum yine Derinlere daldı yine bakışlarım İsmini sordum dün gece gökyüzüne Ruhum bir boncuk tanesi misali Sen parçalara ayrılmış O narin kollarınla sar beni Tenime temas eden ellerinle sev Kucakla o saf, beyazlar içindeki ruhunla Karanlık bir sokakta ağlayan bir çocuk Bir ağacın tepesinde mahsur kalmış bir kedi Seni tanımak, öyle bir şeydi işte Gecenin renginde ki kutsal melodi Derinleştikce sensizlik sarıyor her yeri Bir şarkıdır kulaklarımda pierloti tepelerinde Kim ister karaya vurmuş gibi bedenini Issız sahillere vurmak Ağırlaşıyor sensiz yüreğim Her insan kendi çamurunda batmalımı Bak kurtulup kaçamıyorum Yüreğimde yarattığın meltem esintisinden, Hayat dolu gözlerini Kirpiklerinin birbirine değişini Dudaklarını, yüzümde dolaşan ellerini Bana sarılışını, ses tonunu Kokunu düşünüyorum yine Benliğimi taşırken derinliklerine Sokağında sabahladım yine Nasıl olacakki haberin Yürüyorum yine yalnız semtinde Derin bir nefes alıp Kendimi senin hayaline bırakıyorum. Narin dudaklarindan süzülen Kelimelerini düşünüyorum Başını göğsüme dayadığın anda Dudaklarım kuruyor ateşinden YUNUSCA |