İkimiz de Olduk İhtiyar
Dünyanın cilası, cezbine kandık,
Ömür denizini tükenmez sandık, Bir aşkın narında birlikte yandık; Ne ben yıktım, bozdum, ne sen ahdi yar! Şimdi ikimiz de olduk ihtiyar. Çok koşturdu hayat, boşa yorulduk, Bazen hayal, bazen düşe sarıldık, Bilinmedik dağa, taşa sürüldük; Dolandık gurbette hep diyar diyar Şimdi ikimiz de olduk ihtiyar. Bahtımız topaldı, talihimiz kör, Yazıma kar düştü, saçlarıma kır, Bakışların ölgün, şen gülüşün sır; Acımasız yıllar nasıl da kıyar! Şimdi ikimiz de olduk ihtiyar. Ne kavuşabildik, ne de vazgeçtik, En deli çağları çarçabuk geçtik, Sevdanın zehrini bal diye içtik; Ne ben mesut oldum, ne sen bahtiyar, Şimdi ikimiz de olduk ihtiyar… 13.10.2017 Muhittin Alaca |