İnsanlıktan arta kalan kalıntılar aranıyor, Ama bulmak çok zor. Herbiri bir yağmur damlası kadar, Ve herkes onların peşinde, Çünkü herkes insanlığa aç, Zaman dar,onlar iş güç,makam mevki peşinde.
Kimi,gözleri ile bakışlarını esirgedi sevdiceğinden, Ekisk bıraktı bardağın boş tarafını,görmedi dolu tarafını. Kimi,dili ile yaraladı ondan medet umanları, Belkide,en ufak sevgi ışığına yürümekti maksatları.
Neyi paylaşamıyoruz? ben birgün öleceğim sizi bilmiyorum, O yüzden,izlerimin arkasından geleceklerden,küfür istemiyorum. Birgün bir fidan ekersem yıllar sonra meyvelerimi toplamak istiyoruum, Evet istiyorum,hakkım olanda bu, Ama kimse bilmiyor, Kabuklarımn altında nasıl bir dünya da yaşıyorum.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
İnsanlıktan arta kalan şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
İnsanlıktan arta kalan şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
.................................................... MONTAIGNE.
Kutlarım...
............................................ Saygı ve Selamlar..