çocuk sevinçlerimin doğumudur gelişin
kelebek ömürlüdürler ve sen büyüksündür
unuturum
yinede kocamış körebenin
titrek elinden beraber kaçalım
gel şimdi oyna benimle

yaşamın saydığı “ooo piti piti” de
biz eşleşmesek de olur
bırak beklesin umut sancısın
verdiği sancıdığınca büyük olur
hüzün avuçlarımda utandığım kırık bilye
o paramparça olsun
ben kuyulara yuvarlanayım göz bebeklerinle

sek sek hala kız oyunu mudur
kederim bu olsun
sen çizgileri çiz
ben üstlerine basıp yanayım
bu gece
yanmışlığım çizgilerden olsun sadece

sonra sen ip atla ben seyredeyim
oysa ne çok isterdim bir bilsen
zamanı armut ağacı yapmayı
ipin bir ucunu ona bağlayıp
diğerinden sallamayı
hadi çıkart ayakkabılarını
kendin salla kendin atla
uçuşan eteklerinin altından
diz kapaklarını göreyim
üryanlığın memelerin ne ki istemem
şimdi tarifsiz bir mahcubiyetteyim

benim suçum mu
saklambaca günün yetmemesi
sağım solum derken hava kararıyor
bir daha gelirsin önce bundan başlarız
şimdi git
kelebekler uçarken ve biz büyümeden
birlikte oynadığımız bilinmesin
ekmek kuran çarpsın ben mutluyum
ecel şimdi isterse alnımdan sobelesin