Ruhunuzdan beslenen bir manzara çizersiniz.
Size ait olan, her zerresinde sizin yansımanız olan bir manzara.
Kökleri ruhunuza damarların vücudunuza sarıldığı gibi sarılır.
Beslediğiniz ve beslendiğiniz aynı kaptır teninize sığınan siz gibi.

Derinlerde...
Çok ötelerde, kesiklerinin açtığı yaralardan sızar tüm parlaklığıyla ışığınız.
Kılcal damarlarınızdan çekilir tebessümleriniz.
Farkında olmadan, siz farkına varmadan...
Kaybolursunuz ve eksilen yere hükmeden ölen her parçanın intikamıdır.

Zihninize sarılan karanlığın sarmaşıkları nemli zeminlerde
böcekleri, pisliği doğuran anaç bir şeytandır artık.
Soğuk yenen intikam zehirli bir yemek...
Her ne kadar soğuk olsa da zehriyle masanızda

Hükmü ruhunuzda...
Karanlığın fısıltılarını budamak ta sizin ellerinizde.
Ya hükmet yolundaki taşlar kuma dönüşsün.
Ya yok ol ruhunuz esaretiyle küle dönüşsün.