SatılığımEvet, Başlığı yalnış okumadınız! Satılığım ben, satılık. Doğduğum ilk günden beri Çığlığım sardı benliğimi Acılar ve gözyaşı Adımın ilk harfleri’ydi Soyadımı bilmiyorum! Ama annem hep -mutluluk- derdi Ama ben, hiç mutlu olmadım ki. Bakmayın böyle üzülüp büzüldüğüme Boyun eğip büküldüğüme Satılığım ben! Yok mu evine alan? Bahçesine; köpek kulubesine bağlayan. Hey abla! Bak Allah aşkına; İyi çamaşır çitiler bu minik eller Ve güzel dayak yer bu bedenler. Abi ya; Sen bak bari, Allah aşkına! Abla da vicdan kalmamış Sen al şu garibi, fakirlik fukarası hatrına. İki sarımlık cigara arası, bas tokadı suratıma Canın sıkıldığında ise, kes elimi kolumu! Dilendir sokaklarda... Hey, hey Alan yok mu ya? Akşam pazarıdır bu İnsanlık ayıbı! Yokluğu sattırır olmuş, beş kuruşa... 13 Haziran 2006 Adnan Bilgiç |