Siyah beyazDünya da açlık baş göstermiş dostum insani kıtlık, insanlığına yenik düşmüş Yüz binler depremde, milyonlar ise savaşta ölmüş Beyaz yine siyah’a umutsuzca boyun büken olmuş Dostluk, arkadaşlık, çıkar kavgalarında bitmiş Hırsızlık, soysuzluk, aymazlık almış başını gitmiş Ve merhamet, sevgi, saygı, bir de vefa tükenmiş Beyaz yine siyah’a umutsuzca boyun büken olmuş Ormanlar çöl, denizler gri, gökyüzü solmuş Barajlar, dereler, nehirler bir bir, tek tek kurumuş Her sokak, her cadde ve şehirler çöplük ile dolmuş Beyaz yine siyah’a umutsuzca boyun büken olmuş Tüm renkler, gri’ye esir düşmüş İnsanlık yaptığını unutup, doğaya küsmüş Yüz binler depremde, milyonlar ise savaşta ölmüş Beyaz yine siyah’a umutsuzca boyun büken olmuş Ve nihai son! Mağlup olmuş artık doğa Yenildiğini açıklamış dünya Güzellikten anlamayan, bencil olan insana... 18 Mayıs 2008 Adnan Bilgiç |
Merak etme dostum:
o doğa ana ki bizi biz eden
ihanetin en büyüğüne şahit
küskün şimdi boynu bükük
reverans ediyor intikam gününe
bekle diyor bize
bekle
yakındır hesap sorma günü
ben diyor
affetmem ihaneti
Doğa ana illaki geri alır. Çok sabreder, susar, idare eder, hoş görür ama en sonunda kurunun yanında yaşı da yakarak alır hıncını...
Duyarlı yüreğin, keskin kalemin susmasın.
Huzurla kal...