Kara Orman
Kara ormana bırakılmış bir çocuğum
Son bir sınavım daha var, vermem gerekli Ayaklarımda çarık, sırtımda gocuğum Uzaktaki kaleye sağ varmam gerekli Ağaçlar hayalet, kolları arar beni Toprak çamur, ayaklarımdan tutar beni Örümcekler ağ fırlatıp yakalar beni Tek tek bütün tuzakları kırmam gerekli Arkamdan koşturur upuzun sarmaşıklar Gökyüzünden gelir bulut bulut çığlıklar Dev sanki çiçekler, korkunç ve yılışıklar Kurtulup sevdiklerimi sarmam gerekli Korkunun elleri sıkar damarlarımı Bu görünen taşlar kale duvarları mı? Almadan bu orman benden baharlarımı Açın kapıları açın girmem gerekli |
Yürekten kutluyorum sizi.
Selamlar sevgiler.