Kıyıda Köşede Bir Salıncak
Rüzgârda ivmelenmesinin gururuyla
Sallanmaktan sarhoş gibiydi salıncak Gene de düşünürdü bulanıklaşmış şuuruyla Özgürlük, göğe kavuşmaktı onun için ancak Ne kadar uğraşsa çıkamazdı bulunduğu daireden Kaderinin zinciriyle bağlanmıştı bir merkeze En azından kurtulup da tozdan pastan vesaireden Gösterebilseydi çocuk sevincini hemen herkese Alışmıştı kendinde hiçliği avutmaya Yosun kokusunu çekip denizin derin derin Unutuluşun içinde pas tutmaya Ve ummaya, gerçekleştiğini görmeyi mucizelerin Erden Ender GÜNER |
Salıncak metaforuyla özgürlüğün ruhunu vurgulayan çok güzel bir şiir.
Kutlarım gönül sesinizi,emeğinizi.
Esenlik dilerim.