SUSUZBilmem; kim anlar ki kendi gönlünü ? Zamansız koparıp yaban gülünü, Astı gece yine siyah tülünü; Bu sevdanın kuşu öldü dediler, Gördüğün seraptır, çöldü dediler. Çölü ancak anlar, kaktüs çiçeği, Anlamadın gitti, yalın gerçeği, Boşuna ağarttın saçı-pürçeği; "Akıl, yaşta değil, başta" dediler, Sevda gerçek değil, düşte dediler. Madem gerçek değil, nedir bu koşu, Tırmandın yıllarca yarı-yokuşu, Tutamadın uçtu sevdanın kuşu; Daha ele gelmez, gitti yurduna, Yem oldu yabanın kuşa-kurduna... Artık kar eylemez, ne tasa, ne gam, Kızgın güneşlerde, bir kardan adam, Bütün putlarımı, kırdım sıradan ! Gözlerimde hüzün, yürekte yara, Yol alır taylarım, başka diyara... Susuz kalırım da, kalmam sevdasız, Deli gönül yalnız sevgiye arsız, Karanlık yollara düşer, çırasız; Kansız kurbanımı, adadım sana, Düşünce gönlüne, bak aynalara... Hayrettin YAZICI |
Ama baktım ki şiirleriniz bütün hızıyla devam ediyor.
Ve çok güzel gidiyor.
Saygıyla...