KALBİN ONUNSA SUSTURAMAZSIN
Bu gece daha az bekledim
Gidenler dönmezdi biliyordum Ben az bekledikçe Kalbim sıvası dökülen evlere benzedi Eskiye eskiye Yıkıla yıkıla İçimde bir iyiliği devirdi Durduramadım Kalbin düşmanınsa durduramazsın Yavaş yavaş alıştım yokluğuna Geçerdi zamanla biliyordum Ben alıştıkça Kalbim saz teline benzedi İçli içli İçime içime İçimde bir teli kopardı Uyuyamadım Kalbin acıyorsa uyuyamazsın Sustum ve biraz daha unuttum Değmezdi biliyordum Ben unuttukça Kalbim kırılan bir aynaya benzedi Derine derine Acıta acıta İçimde bir kadını kanattı İyileşemedim Kalbin çürüyorsa iyileşemezsin Kalbim Uyut artık acıyı Unuttum de karanlığa Seni taşımayan ayaklarına Eğilip yerden aldığın sararmış fotoğrafa En yakın acının gözlerinin içine bak Geçmişten söz açılınca Unuttum de Unuttum Unuttum ... Bu gece yine ağladım Kalbin onunsa susturamazsın Necla Bektaş |
Şiirin dizelerinde çok güzel bir anlatim tarzı var, haz alarak okudum.
Şiir ruhun gıdası…
.................................................... Saygı ve selamlar..