UYAN OĞLUM SABAHAKöre kalan yadigar şu hırıltı Seken taşın altında kalan derenin Başındaki ağırlığı taşır Kaldıramaz Kalkmaz bağrım bir daha Sevdanın sevdasına Kıtmir koymuşlar dört ayağımın adını Velev ki yokum velev ki yoksunum Kime ahım var Kimde kaldı el kadar günahım Ulan yaşar uyan oğlum Üsküdarın darında mısın Sabah salası da mı çalınmıyor Sağır kulaklarına Sular yürüsün oğlum avuçlarına Bir abdest al Diz vermiş bir secde bul Dur oğlum kamet alacak imam Yattığın yerden doğrul Yoksa seni koyacaklar “hazır ol”daki çukura Boya, karaya vurmuş hayatı Renk renk kokusu sinsin bakışına Sen ölmedin daha Yaşarlar ölmez oğlum Evet, belki yaşarken gülmez ama Ölmemeye koydular adını Bulunur mu daha yar Hani çocukluğunda Yolunu kesen ak sakallı ihtiyar Kalk oğlum yaşar Bu banka doğurmadı ya anan seni Bul kendine yeni yetme bir bahar Tara yeniden saçlarını Gülme öyle uluorta Mutlu görünme bir daha Adam sansınlar… (foto: ze vargas) |
Bu banka doğurmadı ya anan seni
Bul kendine yeni yetme bir bahar
Tara yeniden saçlarını
Gülme öyle uluorta
Mutlu görünme bir daha
Adam sansınlar…"
teması, rengi ve kokusu itibariyle cici kurdelayı ziyadesiyle hak eden bu güzel şiiri geç okumuş olmama hayıflanıyorum ama, sevgili "asran" ben şu sıralar programım gereği güneydeyim ve dolayısıyla siteye fırsat buldukça girmeye çalışıyorum. kaleminiz ve kelamınız daim olsun efendim. sevgi ve saygımla.
eşiktekiadam tarafından 5/9/2008 10:34:02 AM zamanında düzenlenmiştir.