SENSİZLİK KOYAMADIM...
Anlatamadım genlerimdeki gerçeği
Açığa vuramadım… Savuramadım saçlarımı uçuran yeller gibi anı dolu albümleri… Mor odlara saçamadım… Topyekûn savaşamadım geçmişimle Ama kucakta açamadım… Dalamadım eskisi gibi senli benli hülyalara Ama el gibi uzakta duramadım… Yaramadım bu elmayı iki parçaya Seni ve beni ayrı koyamadım… Varamadım aşksız köye Ben sevgisiz yapamadım… Azad ederdim belki bu hasta ruhu bu bedenden ama İçindeki sana kıyamadım… Dört döndüm devr-i alemlerde, kulaçladım ben dünya okyanusunu… Kıtaları kendimce keşfettim, tarih avuçlarımda yazılı Yeni nesiller kattım tükenmiş hasretlere… Ama içimdeki senin kökünü kurutamadım… Bal çaldım acıydı tadı, kırıktı ömrümün can kanadı… Nefes alamadım… İçimden aktı dereler boyu hikâyem Yetişemedim sana… Bir satır bile yazamadım… Kızma sakın; bir dinle; bak hikâyemin adını İstedim ama “SENSİZLİK KOYAMADIM”… MERVE GÜREK |
İçindeki sana kıyamadım…
sonu da harikaydı..çok çok beğendim tebrikler