ZeYNeP ' iMzeynebim diye seslendin ilk defa... o an mutluluğumu yüzümdeki tatmini görmeliydin kulaklarımda çınlarken tekrarı onca beklememin mükafatıydı sanki.. tüm ifadelerin bir kelimeye dönüşmesi.. zeynebim.. ardından sesinle gelen türkü.. zeynebim.. araya girmiş ürküntülerin, acabaların, hissedilen acıtan kopuşların, sabretmenin dayanılmazlığı üstüne açan güneş gibi... sıcacık... mutluluğun resmi gibi.. zeynebim.. |