Dalgın Bir Kadınsorulmaz kaidesince yaşını hiç sormadım seneler dalmış gitmiş gözlerine zaman tahripkarlığını unutmuş kapanmış dizlerine dalgın bir kadın galiba biraz sarısın esmerlerden iz taşıyor saçları ne zaman örüklerini çözse rüzgar dağılır tel tel ancak bir sihirli düşte okşayabilir simsiyah saçlarını bir el... kudretten kınalı parmak uçları Beyaz bulutlar gibi elleri Ayda yılda bir tokalaşmak istese Avuçlarına alır yürekleri Milyonlarca aşığın konukevidir yüreği zemheriye meydan okuyup durur koynundan bir kez nasip alan can sıcak nefesi hangi diyara değmiş mevsim mutlaka yaz orda ve aylardan haziran sarıldığında gelin koynu gibi sıcaktır kucağı kutup yıldızı gibi parlıyor gözlerinin değdiği her göz şiir olmak istiyorsa söz dilinden icazet alıyor aşk göğünün girişinde..bir tek onun..adı yazıyor yürüdüğü yol menzilin ta kendisi uğradığı gülistana hazan uğramaz dikenler boyun büker her el uzatışında sadece teninin değmediği güller soluyor ne zaman gözlerini yumsa akşam oluyor Dalgın bir kadın galiba biraz sarışın titrek bakışlarından belli ki aşka mesafeli eline şehvetle değmemiş bir erkek eli o yüzden,deryaları mavilendiren gözleri göz kapaklarını kapattığında hep nemli o yüzden gözlerimi kelepçeleyen gözleri mahzun o yüzden şiirim suskun o yüzden seviyorum onu VAHDET NAFİZ AKSU |
Şiir baştan sona çok içten ve samimi...
Teşekkürler paylaşımınız için
selamlar