ne tepeler tırmandık, ne tepeler seninle
gecelere ıslıklarımızla meydan okuyarak...
kırağılar buza dönüşmeye başladığında
şafaklara yuva kurduk eteklerinle

ne yokuşlar indik, ne yokuşlar seninle
kaygan çamurlarda ayak sürüyerek
başardık uçurumlara düşmemeyi
yıldızlara tutunduk gözlerinle

ne gazeller söyledik, ne gazeller seninle
yüzümüze vurduğunda ormanların gazeli
yaylalardan göç başladı katar katar ovaya
ve gün geldi usandık yeşil çimen ovalardan
kanat yaptık kollarımıza teleklerinle

kanatlarınla uçmam,kanatlarımla uçman yahut
yürümem ayaklarınla, ayaklarımla yürümen...
meltemler estirmem nefesinle, nefesimle
fırtınalar koparman, denizleri tehdit edercesine...
ne kadar sürdü, vallahi farkında değilim...
sonra, sakin bir liman bulamadan,
bir virane kulubede soyunduk ikimiz de...
teleklerinle kanat yaptığımız kollarımızdan

ne yokuşlar indik, ne yokuşlar seninle
kaygan çamurlarda ayak sürüyerek
başardık uçurumlara düşmemeyi
yıldızlara tutunduk gözlerinle