ÖMRÜN PEDALLARI...Alıngan bir tuğla kadar dirayetin son durağı; Kazma dişli zamanın da tek tanığı. Islak kebirler cumhuriyeti Ve usulca tüneyen zamirler ve başında Sıfatlar da yumuşak Olmasa da her biri. Kelam ehli giyotinde, Son durak bellemelerin bedeline Dokunmuşken şair… Şiiri ıskaladığına dair kehanet; Ucu bucağı olmayan şiirler saçılıyor göğün derininden; Şiir yüzlü kadınlar damlıyor gecenin rehavetine konuşlu Anadan üryan ıssızlığa namzet, Şu kaykılmış meskende gayri meşru bir dokunuş işin aslı. Kanla yıkarken yüzünü onca mesnetsiz itham, Sonra da sarılma özürlü bir sevgiliden ibaret Evrenin kıyamı, Hele ki şiirin esaretinde devinen ruhumu öteleyen Bir tadımlık sevgi misali Yine şairin ikbali. Anamdan ırak yeknesak bir vücut, Bayat kıyımlarında hayatın son sürat; Bir mezhep belli ki onca kaygının bedeli: İklimleri bağdaştırmaksa yine Yangın yeri, meczup şairin en şi(i)rin sefaleti. Gocunmaksa yaralarımdan, hâşâ; Gölge dolu sırları da vermişken rehine, Hadi oradan, diyen yorgun bekçisi yüreğin; Atık bir şiir olmalı aslında benliğin cumhuriyeti; Toz tutmuş onca nüktedan fısıltı da Çıkarken ayyuka; Sersem sepelek yine kanmışlığın miğferi. Külliyen yalan öznelere sözüm işin aslı: Depreşen yanılgılarımın iç mimarı Bunca aşkı sığdırmak bir mizaca, Sonra da dokunaklı satırlarda buluştuğum Kinayelerim yine eksenimde, dolgun bir şiire denk düşen, Deliren mahiyetteki imgeler de kazan kaldırmaya Müteakip, artık hani zümre ise Başında saf tutan ölümlü şiirin. Gölgelerin özründe tekil varlık; Himayesinde hangi ruhsa çömeldiğim Çalıntı zamanın bir vakti. Altına imzamdan ibaret tek bir kinaye Karaladığım hangi akit ise Bir tek O’nun nazarında onca gerçek. Kandıklarımdan alıntı üç beş ibare; Sehven mağlup sayıldığım kim bilir Hangi zaman aralığı: Pekişen niyetlerin de tekelinde gün, Tescilli olmaksa hüzne, Kovuşturan iblise ettiğim sayısız lanet. Gönül gözünde sayaç, Kambersiz düğün misali, Yorgun peşrevi beyitlerin, Taammüden öldürdüğüm o kayıt dışı zar, Atmakla başımdan nefretini çalıntı yüreklerin, Sormakla da eş değer korunaklı dünyaların, Zaman tahayyül etse keşke dünü; Yarından sonrayı kemiren hangi dürtü ise Pedallarına abandıkça ömrün Geri kaçışın mümkün olmadığı. |
Yürek ritimleriyle anlatılan duygu şelalesi oluşmuş…
………………………… Saygı ve Selamlar..