46. BAĞ BOZUMU ZAMANIYSA GÖZLERİN

kimseler durduramaz
ağarınca tanyeri
hemen fırlayacağım yatağımdan
palmiye yapraklarından bir kolye yapıp takacağım boynuna
oturup dizlerinin dibine
sana nar çekirdeklerinin
sevinçten çatlamasını anlatacağım
arkadaşlardan birinin ölürken gülmesini
uçsuz-bucaksız denizlerin martılarını
-coşkuyla konan omuzlarımıza-

olumsuzlukların şairi olamam ben çünkü
hele bir bağ bozumu zamânıysa gözlerin
kaç bin defâ söz verdim
kahırrengi gözlerine
bunu sen enfes bilirsin

47. YALNIZ SANA

yalnız sana yöneltmişsem yüzümün yağmurunu
beni niye suçluyorsun, onur duyman gerekmez mi
gerekmez mi yüreğini yüreğimle kaynaştırman

amansızca bekliyorum, unutma!
dip sularında dostlukların
o dostlukların

(*): BirNokta, Haziran 2017, Sayı 185

48. KALBİNİ AÇIVER, ANNE!

şu sevda imparatorluğu kalbini
ardına değin açıver anne: oğlun!
gözlerime apansız mil çekmesinler
ağustoslar örtünecek çağdayım daha

49. HASRET KAVUŞMAYA DURUNCA

şimdi gizemli ıslıklarımı alkışlayacağım
yeşil nehirlere doğru kayan ışıltılarla
yorulunca

bir serçeyi konduracağım kalbime
kanatlarına sinmiş bahar kokusuyla
beni vurunca

incecik bir seviyi nakışlayacağım yeryüzüne
nur yüzlü sevdiceğimle
usulca

en yeniyetme şarkılarla sesleneceğim
günlük-güneşlik bir gül tomurcuğuna
hasret kavuşmaya durunca

(*): BirNokta, Ekim 2016, Sayı 177

50. ADIN KADAR MÂVİ

denizlerin kükremesi denli apansız
beni özgür kılan
ıpışıl, güçlü
ay doğunca gülüşlerini

kutlu sevdalara vurgun
günlerini
yana yana gencecik
ve adın kadar mâvi
güzelim ömrünce sürecek olan
sevecen ağrılarla gizli

yaslandığın:
kumral bir bekleyiştir
saçlarının doyasıya koklandığı
oralarda nisan yağmurlarının
serinliğini

bilirim:
sıcacık sınadığım kaç kez
dağların devrilmesi denli apansız
yüzünü
ellerini