kül yüzüne ne yağmurlar yakıştırdığım
melâl bulduğum, lâl olduğum, helâl solduğum
içimin yangınlarını tutuşturan zümrüdüanka ey
fay hatları kalbimin

zincirlerinden boşanmış bir lodosun uğultusunda buluşalım seninle
isyankârlık alfâbesine hüzünkeş harfler ekleyelim
tekinsiz bir sultanahmet ikindisinde
allah’tan alacaklı insanlarla dertleşelim
astığı astık, kestiği kestik adamlarla dövüşe-sövüşe

kekeme bir zamanın koynunda semirirken güz
atlar ve bulutlar ve çocuklar, köçekler
kötücüllükleri iterken yaşamaklardan bir bir
deniz eskisi çırpınışlar üşüşür senin kalbine
burukluklarla bezenmiş mahzurlu güzellikler

bak, ben senin kalbine milimi milimine
ergittiğim bu şiiri devrediyorum
orostopolluklar oradayken hazır ve nâzır
ve hiç kimsenin gözyaşı kimseninkine değmezken

susma öyleyse, susmanın sırası değil