“Aklımı donduran ardımda barutun son nefesi
Özenin dedim perde istemeyen cam stepnelere…”


Şimdi;
Kalbur altı zamanlara gebe/
Hançerede bozuk düğümler/ki
Biliyorum saçlarından kına rüzgârları geçecek
Ve bir teşneye akacak ceninler
Mart karı mıydı?
Zemheri ayazı mı?
Anımsamam/


Şunu çok net hatırlarım
Sözcükler donuyordu zamanda
Şiirler adam etmeden adamı/
Adam olmuştu aklı evveller…
Som altından taç giydirildi
Karşı kaldırımdaki
Aksakallı çingeneye/


Sevmek!
Gerisin geri yük mü? Acep
Âdem olan âdeme…
Şukela sancıdaydı kuşlar
Bir dokunmaya görsün
Yol istifi yemlere
Ayılar…


Ve…
Buzluk zeminlerde
Balık telaşı üşengeç kedilerin
Titrek zamanlar gizli
Patilerinde…


İşte;
Anlamsızlığa anlam katar bu eller
Ne zaman kavga biter soyutlanırım şiirden
Kalbim bir alaza çer ağ olana kadar/
Sizleyim…