özlem saatleri
papirüslere kazıdım şiiri (y) alaza
birşey kalmadı bana sunacağın çıplak yaza. nostaljik bir gerileme bu garibi ve yalnız kalmışlığı olmaması gerek insanın özlem başıboş yorgunluğudur gurbetçilerin taşı-toprağı ’’altın’’ şehirlerde sabah akşam yürümenin sonuçsuz cezasıdır.. bir karanfil almıştım sana ’’özgürlük meydanı’’nda oysa geç kalmıştım sevdana (tanrı cezasını versindi yağmurun) aşkımı anlatacaktım ballandırarak su katılmamış dişiliğinle sütlendirerek gererek gerinerek serçe -------------------------güneşlere doğru kartal ışıklarla---------------------- GBa |