Sahte
Şimdiler’de
Sahte bir tebessüm birikiyor yüzümde. Yorgun bir sabahın üstünden geçerken ayak izlerim. Kuş seslerini unuttum sanırım. Ve hayli eskimiş bir zamanın çıplaklığıyla Dans ediyor yüreğim. Bir kıvılcım yetiyor, Sonra bir rüzgar. Akşama kaç saat var bu uğultunun ardından. Bu eller, bu kızıl saçlar bana ait değil. Ve bu solgun yüz Kaç aynaya yansıyor bir yağmur sonrası. Tozdan bir gökkuşağı eriyor göğsümde. Yazdıklarımın, sildiklerimin Hiç bir hükmü yok aslında. Ben alışıyorum yavaş, yavaş Kendi mi bırakıp, Yalnız kalmaya... Yalnızlıksa, en acı ölme biçimidir; Anlasana"... Özge Özgen |
Kalemin daim olsun
________________________________Selamlar