YİNE SERPİLİRİZ
gâliba gözlerin
gene nemlenmiş üzülme yavrum üzülme ebedî biçilmiş bir kaftandır ayrılık bize ya yüreğimiz yuhalanan şu harap yüreğimiz yırtılır ve de yanar hasadını toplar her damla gözyaşının sorumludur gökyüzü kadar gürlek çağın sarsıntısından isteyen sorabilir hüsnüyusuf çiçeğine çatlatırız sunakları hükmü kalmaz kabadayılığın, kirâlık sözün katlanmayız kaypaklığın sultasına gariban şiirimin asal cevheri hassas cerenim şafak muştusu sevgilim ko çeksinler gümrük duvarlarını ambargo koysunlar düşlerimize yine serpiliriz gonca güller gibi açarız zulüm içinde (*): BirNokta, Ekim 2017, Sayı 189 |