AŞKLARIM Kİ
beni prangalarla bağlasalar
unutamam sevdiğim unutamam salkımsöğüt sesini gülüşünü gülkurusu ağarıp, halk yüzlerine benzeyen sıcak kumullar kadar kumullar kadar serin gidişini yaşamak kaç ateştir kaç akarsu kaç gökyüzü tadında yaşamak kaç acıyla kaç sevincin toplamı anladım şimdi aşkların öbür adıymış meğer yaşamak gebe kadınların sıkı sancılarında çünkü aşklarım ergen karacaların kaçışlarında bağırışlarındadır seyyar satıcıların yeşil biber, tâze soğan biraz özlem acısında çok mayın tarlasında ve dibektaşlarında hep ışıldar aşklarım aşklarım ki: sakıncalı birer rozet her koşulda süren yürek sızımdır filinta gibi yürürken takarım yakama (*): Dünya Kitap, 4 Temmuz 1997, Sayı 69 |