Zamansız vurmuşum belli yokuşa
Çalıya takılır her gün bir yanım
Bu yüzdendir özlem duymamız kuşa
Yeryüzünde yoktur benim duyanım

Sesimi salmıştım oysa rüzgara
Sanırım yönünü kaybetti oda
Ya da tutulmuştur yağmura, kara
Derin bir sessizlik, kesik bir nida

Yine de ünle sen, vazgeçme diyor
Dağıtan, toplayan ses olacaktır
Anlamazsan gidip İsrafil’e sor
Sen kurbansın, zaman o gün bıçaktır

Bu dünyada bitmez işi kurbanın
Saatini neye kurduğuna bak
Bir dibek taşında dönerken canın
İçini, dışını gel birlikte yak

Başka şey değilsin, insansın, insan
Tanrı varlığını sana adamış
Herkesin dili var, senin ki lisan
Bir ney ol ve ünle içi boş kamış

Nereye çekiyor bu şiir beni
Söyledim ya size, yol-yordam bilmem
Dünya diye kurduk bir cehennemi
Tutmayın yakamdan artık gelemem




Hayrettin YAZICI