Bir Zaman Diliminin En Uç Noktasındayım
Bir zaman diliminin en uç noktasındayım;
Şimdi ne var arkamda, ne amcam,ne de dayım... Zaman yolculuğumuz çok önceden başladı; Gelip de kapımıza, sabah akşam kışladı... Bir zamanı kullanmak ne kadar önemlidir; Bazen güldürür zaman, bazen gözün nemlidir... Zaman bazen eritir, kalplerde ki nefreti; Bazen de kindar olur, insanın tüm sureti... En değerli varlıktır iyi de kullanırsan; Bazı sıkıntıları sen zamana bıraksan... Aşk acıları bile zamanla tamir olur; O giden sevgilinin sadece adı kalır... Bize zaman tanıyan Rab’ımıza çok şükür; Zaman içinde çıkar karşımıza çok çukur... Biz de bir zaman sonra,göçeceğiz ahrete; Komşu oluruz belki,ahrette Muhammed’e... Zaman akıp gidiyor durdurmak mümkün değil; Kollarına bırak git, sade Rabbına eğil... Bir zaman sonra seni kimler hatırlayacak; Üstüne atacaklar toprağı kucak kucak... Sevdiyse herkes seni, korkma işte o zaman; Başın göğe erecek, her sefer aman aman... Dünya’da ki hayatın zaman ile geçiyor; İyi insan olduysan, zaman seni seçiyor... Kendini her dem bırak zamanın ellerine; Sevmenin büyüsünün kapıldın sellerine... Zaman zaman arkadaş buluyorsun imanla; Çok kısa bir ömrün var, sen bunu iyi anla... Ahmet ZEYTİNCİ |