KUŞ
An gelir!
Uzaklardan bir kuş konar pencerene, Vakitsiz; Yalnızdır, üşümüştür, açtır, Sığınmaya yürek arar. Ürkektir, Korunmaya muhtaçtır. Kalbin ortasına konar Avucundadır uçmaz Bağrına basarsın kaçmaz; Seversin sahiplenemezsin… Ne kadar sevilse, huzursuzdur, Ne kadar sevse, mutsuzdur. Yarınlardan umutsuzdur. Gün gelir! Gitmek ister, kafesinden. İstemesen de gitmesini Anlarsın sesinden Açarsın pencereni uçuverir uzaklara… Çok uzaklara… Hasret oturur kalbine teklersin Bakarsın pencereye her sabah. Dönemeyeceğini bildiğin kuşun Gelmesini beklersin, İbrahim COŞAR |